KONSEP DAN CIRI WACANA

KONSEP WACANA

Perkataan wacana berasal daripada kosa kata Jawa, iaitu wocono. Wocono merupakan perkataan daripada woco yang bermaksud baca. Terdapat juga pendapat yang mengatakan wacana daripada perkataan bahasa Inggeris, iaitu discourse  yang berasal daripada bahasa Latin, iaitu discurus yang bermakna ‘larian ke dan lari’ (dari satu ke satu klimaks seperti plot cerita).

Umumnya, konsep wacana melibatkan dua aspek penting iaitu proses dan kognitif. Proses wacana ini melibatkan kognitif, iaitu akal fikiran kita semasa menghasilkan sesuatu wacana. Hasil yang diperoleh melalui proses wacana tadi boleh dilihat dalam bahan yang boleh dibaca atau didengari. Tatatingkat unit tatabahasa Melayu boleh dilihat seperti di bawah:

CIRI WACANA

Terdapat pelbagai pendapat tokoh yang menyatakan ciri-ciri wacana. Menurut Nik Safiah Karim (2008), dalam Tatabahasa Dewan membahagikan ciri wacana kepada iaitu runtutan dan tautan. Manakala Mohd Rashid Md. Idris (2004) telah membahagikan ciri wacana kepada koheren, kohesi, tujuan, maklumat, diterima, hubungan, andaian dan inferen, gaya dan maklumat tidak berlawanan. Asmah Hj. Omar pula dalam satu artikel pula menyatakan bahawa ciri wacana adalah satuan bahasa terlengkap, mengatasi ayat atau klausa, teratur atau tersusun rapi kesinambungan. kohesi lisan atau tulisan awal dan akhir yang nyata. Jelasnya, ciri - ciri wacana boleh dikatakan terdapat tujuh ciri - ciri secara umum iaitu runtutan, tautan, keadaan, interteks, struktur maklumat, tujuan dan penerimaan.